Get all 5 Διονύσης Φαρμάκης releases available on Bandcamp and save 65%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of ASTRADA, Ahimsa, Recorte, Το Υπερεγώ, and Ήσυχα μέρη με ανήσυχα παιδιά.
1. |
Διαχειρίζονται φόβους
03:16
|
|||
|
Κοίτα ρε άνθρωπε πως μας παιδεύουν,
κάποια καθάρματα θαρρούν πως δυναστεύουν.
Πάππου προς πάππου το ίδιο παντρολόγημα,
ζούμε στον φόβο και στο θρηνολόγημα.
Οι ευυπόληπτοι υπεράνω διαπλοκής
θα σε συνθλίψουν αν τυχόν και λαβωθείς.
Σφίξε τα δόντια σε αυτή την χυδαιότητα
στους λιμασμένους αρμόζει, ανωτερώτητα.
Διαχειρίζονται φόβους
ξεπλένουν με οπλικά,
ράσα με ανώμαλα μυαλά.
Διαχειρίζονται φόβους
με γνωμικά στήνουν καριέρες,
ξεπεσμένα αποκαϊδια, ξεπεσμένοι αστέρες.
Διαχειρίζονται φόβους
και όσοι απομείνανε καθάριοι
γυρεύουν ελπίδα στο σκοτάδι
βιώνοντας αβίωτους τρόμους.
Έξω ο τόπος μοιάζει πιο στενός,
δε προκάμαμε να δούμε λίγο φως.
Ειν΄η σειρά μας, μας την έχουνε στημένη,
σε ένα κουτί η νιότη μας αργοπεθαίνει.
Προσεχώς θα δενόμαστε μονάχοι
να μην βουτήξουμε από κάποιο καταράχι.
Ήπιοι οι λόγοι κι οι συλλογισμοί,
μας προσμένουν δυστοπίες και φορμαλισμοί.
|
||||
2. |
Προμηθέας
05:11
|
|||
|
Ψάχνεις ξανά στα απύθμενα μέσα σου,
ίσως βρεθεί μια λύτρωση πάλι.
Λιγοστεύει η μαγκιά και η μπέσα σου,
όσο ξοδευεσαι μες στην σπατάλη.
Κοίτα γύρω κανείς μας δε χαίρεται,
μον΄ προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα.
Στης λησμονιάς το πηγάδι όποιος ξεπλένεται
μάνα έχει τη φωτιά τον Προμηθέα πατέρα.
Είναι ο κόσμος σου εκείνος που αδειάζει
και όσο μικραίνεις μικραίνει η ψυχή σου,
πότε δροσοσταλιά πότε χαλάζι,
σκάρτη πάντα ήταν η ανταμοιβή σου.
Περνάνε γρήγορα τα φτωχά σου χρόνια,
δύσκολοι καιροί σε ένα τόπο που βράζει.
Και όσο καμώνεσαι πως πέρασες ζόρια,
η ζήση σου για άλλον λύτρωση μοιάζει.
Δε βλέπεις γύρω σου που μας τελειώνουνε;
μέχρι κι οι έντιμοι λοξοδρομήσαν.
Βρήκαν τη μόντα και μας μαντρώνουνε
τα ονειρά μας δες πως ξεφτίσαν.
Δε βλέπεις γύρω σου; όλοι σιωπούνε.
Είναι γλυκιά ετούτη η φάκα.
Του παιδιού σου το αίμα θα πιούνε
και συ κάτσε στα αβγά σου μαλάκα.
Δε βλέπεις γύρω σου; όλα καήκαν.
Απ΄τους βουρκότοπους χασκογελάνε.
Όλοι οι μπάσταρδοι πως βολευτήκαν
ποιοι φύγαν δες και ποιοι πολεμάνε.
Δε βλέπεις γύρω; θανάτους κερνάνε.
Απ΄τα σκοτάδια σμιλεύουν μαγαζί.
Μας εμπαίζουν και μας διασπάνε,
κοίτα γύρω νικάνε... γιατί δε πάμε μαζί;
Φτάνει, φτάνει πια
στη ράγα πάνω μας έχουνε στήσει.
Όσο η ελπίδα αγκομαχά,
το έρεβος γυρεύει να θερίσει.
(Ήθελα, ήθελα και αμάρτησα και δεν το αρνούμαι)
Και γω που με τις λύπες στήνω καταφύγια.
Που στερούμαι χαρές και όλα μ΄αφήνουν.
Οι αλήθειες μου χαραμίζονται...
Δεν υπολόγισα της μοναξιάς τα ζύγια.
Υπολόγισα μόνο, με το καιρό όλα θα ξεμακρύνουν.
Όπως οι αγάπες μου σήμερα... γκρεμοτσακίζονται.
|
||||
3. |
Δεν θα ρθουμε απόψε
04:26
|
|||
|
Δεν θα ρθουμε απόψε
οι βάρκες μας καταστραφήκαν.
Είμαστε τα φαντάσματα εκείνων που πνιγήκαν.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
Δεν θα ρθουμε απόψε
ούτε θα στεριώσουμε ποτέ
ήμασταν ανάσες στου κόσμου τον μπαξέ.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
Δεν θα ρθουμε απόψε
μπατάραμε στις Συμπληγάδες.
Θαλασσοδέρναμε κοντά έξι βδομάδες.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
Δεν θα ρθουμε απόψε
η γιορτή μπορεί να ξεκινήσει.
Απόψε δειπνούμε με κείνους που έχουν μαρτυρήσει.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
Δεν θα ρθουμε απόψε όμως...
όμως θα ρχόμαστε τα βράδια στα όνειρα σας.
Σε κάθε...
σε κάθε κοίταγμα προς τα παιδιά σας.
Θα στοιχειώνουμε...
θα στοιχειώνουμε μέσα στα ψέματά σας.
Πύρινο βέλος...
πύρινο βέλος στην ψυχρή καρδιά σας.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
Δεν θα ρθουμε απόψε κοιμηθείτε...
κοιμηθείτε τούτο το βράδυ πράοι,
σε κάθε μισητή λαλιά σας θα αντικρούουμε τη στενομυαλιά σας.
Μέσα από τα άδυτα του Άδη...
όμως μέσα από τα άδυτα του Άδη
θα ψιθυρίζουμε στον ύπνο εφιάλτες,
θα γίνουμε ασπίδα και προστάτες,
κραυγή θα γίνουμε...
κραυγή θα γίνουμε μες στο σκοτάδι,
θα διαλύουμε φοβίες και αυταπάτες.
Θα μαστε εκεί...
θα μαστε εκεί αόρατοι διαβάτες.
Σήμερα...
σήμερα ήσυχα ξαπλώστε.
Δεν θα ρθουμε απόψε.
|
||||
4. |
Ύαινες
04:25
|
|||
|
Εδώ δε βρίσκεις γόνιμο χώμα.
Εδώ ο χρόνος δεν έχει περάσει.
Κραυγές ακούς αμάχων ακόμα,
βασανιστές μ΄απάνθρωπη στάση.
Η ελιά κόπηκε απ΄τη ρίζα
και τα ποιήματα γινήκανε στάχτη.
Ο Ζαγιάντ στην αιώνια φρίζα.
Λευτεριά σε αιματοβαμμένο φράχτη.
Κάθε γωνιά και άκρη της γης
κάθε σοκάκι πεζοδρόμιο είμαστε εμείς.
Φωνές αντίστασης έναντι ευγενών
αέρα στο φαγοπότι των υαινών.
Εδώ είμαστε στα αζήτητα αριθμοί.
Η εξόντωση συμβαίνει στ΄αλήθεια.
Δεν γεννήθηκε ποτέ εδώ παιδί.
Εδώ ο θάνατος μας έγινε συνήθεια.
Και όπως εδώ έτσι και αλλού,
η ανθρωπότητα έχει ξεχάσει.
Ο πόλεμος φτιαξίδι είναι δειλού
μα η ειρήνη χρειάζεται δράση.
|
||||
5. |
Στη θέα
02:26
|
|||
|
Μπορώ να κλάψω σαν παιδί για ένα κρινάκι.
Για μια ξυνήθρα ή ένα στάχι τσακισμένο.
Για ένα μικιό που ξεστράτισε ψαράκι.
Και για ένα καλαντάρι απ΄το καιρό κιτρινισμένο.
Μα πως μπορεί και στέκει η καρδιά μου;
πως το μπορεί κάτω απ΄τη βίτσα ενός γελοίου
να μηδιά, να υπομένει, να μην σπάζει
στην θέα ενός σωστού, νεκροταφείου.
Άλλες φορές στην φαντασίωση ενός τάφου,
ή για το δάκρυ ενός ξένου ή άλλες πάλι
σα το μωρό παιδί κλαίω, του κάκου,
γιατί μου κόλλησε το ρύζι στο τσουκάλι.
|
||||
6. |
Ασέβεια νεκρού
03:30
|
|||
|
Τα λουλούδια που σκορπίσαν την επέτειο του χαμού.
Δε θα το πουν στις τηλεοράσεις,
μα ήταν ασέβεια νεκρού.
Και ξεχειλίζουν τα ποτάμια της οργής και του θυμού.
Ήταν ασέβεια, ήταν ασέβεια νεκρού.
Του πολέμου οι καμπάνες για σένα τώρα ηχούν.
Μη τους αφήσεις περιθώριο,
όταν αλύπητα χτυπούν.
Για τον Α.Γ.
|
||||
7. |
Μια ζαριά
04:37
|
|||
|
Και να που χωρίζουνε οι δρόμοι.
Όσα σπείραμε ο καιρός τα ξεριζώνει.
Ζήσαμε δύσκολα ξεχασμένοι και μόνοι,
έτσι θαρρώ ο κόσμος μας τελειώνει.
Είπες να ρίξεις μια ζαριά
κι ορκίστηκες πολύ βαριά,
πως θα ΄ναι η τελευταία.
Ρεστάρισες σε μια βραδιά
μα η στερνή η μαχαιριά
σε λάβωσε μοιραία.
Και να είμαι μπροστά στην τρικυμία.
Παλιό καράβι δίχως καπετάνιο.
Ειν΄η σειρά μου μα που θα βρω κουράγιο,
πως να κρατήσω της ζωής μας τα ηνία;
Χωρίς αέρα τόσα χρόνια,
ότι αγάπησες σε είχε αφήσει.
Χόρεψε στου χάρου τα αλώνια
βαρύ ζεϊμπέκικο ο κόσμος να γκρεμίσει.
|
||||
8. |
Στου Μερτίου
05:27
|
|||
|
Είδα τον ήλιο να πέφτει
σιγά σιγά
στην άβυσσο.
Την σελήνη να σβήνει
σαν κερί
μπρος στην αυγή.
Είδα ψυχές να φεύγουν
αργά και σταθερά
για τον παράδεισο.
Και σαν απόκαμα να ξαποστάσω,
στο τέλος είδα και σένα
να κλείνεις πόρτα στη ζωή.
Με βρήκε ο χειμώνας
να κραυγάζω στο σιωπή.
Στου Μερτίου την γιορτή,
απομεσήμερο κοντά,
μέσα στην βαρυχειμωνιά
παρέδωσες σώμα και ψυχή.
Μιλώ την μέρα στον ούρανο
και στο χώμα που σε τυλίγει.
Είν΄η καρδιά μου τόσο ωχρή...
και η ζωή, ποιά ζωή;
τώρα και αυτή
με πνίγει.
Έλα στα όνειρα μου και στάσου πλάι
αγέρωχος μες στη νυχτιά και το θολό φεγγάρι.
Έπειτα τράβα σε όσους
δε σου δώσανε να πιεις,
στοιχειώνοντας τους ως το τέλος
της ποταπής τους της ζωής.
Πόσα μαρτύρια πέρασες;
θα ρθουν να με συνθλίψουν.
Θέλει πείσμα κι αντοχή
στον πάτο να μην με τραβήξουν.
Έχω δικιά μου ανηφοριά,
το ΄ξερες χρόνια πόσα
και έχω στερέψει στα στραβά,
με μόνο όπλο τις νότες και τη γλώσσα.
|
||||
9. |
Ασκήσεις ισορροπίας
04:10
|
|||
|
Όχι άλλη θλίψη,
έχω χορτάσει τώρα πια
χρόνια ολάκερα στραβά,
καιρός για ρήξη.
Όχι άλλη πίεση,
μπούχτισα με τόξικα
σκέψεις και λόγια κυνικά...
αποσυμπίεση.
Όχι άλλο εγώ
υπάρχει μόνο εμείς.
Συνθήκη ανιδιοτελής
μα χρόνια μόνος ναυαγώ.
Όχι άλλος φόβος,
παραδέξου τα λάθη.
Απ΄την αλήθεια αν έχεις ξεμάθει
αυτός είναι ο λόγος.
Ένας είναι ο δρόμος.
Παρ΄ τη ζωή σου στα χέρια σου μία φορά
και αν φαντάζουνε όλα στραβά,
βρες την πυγμή σου.
|
||||
10. |
Εχθρός μου
02:49
|
|||
|
Πως μετριέται ένα φτερούριγμα ρε ξεφτιλισμένοι;
στους αριθμούς γυρεύετε αλήθεια πλανεμένη;
Τεχνοκράτες σε μια ζωή μαστουρωμένη
και οι σταράτοι στα υπόγεια κρυμμένοι.
Η ευτυχία σου δανεική και δανεισμένη
κι όσο την βλέπεις κάποιοι μένουν μετρημένοι.
Προτού να αρχίσεις η ρότα προδιαγεγραμμένη.
Σε αυτό το βούρκο είσαστε όλοι ενταγμένοι.
Εχθρός μου είσαι και ας μην έχεις καταλάβει,
εχθρός μου είσαι το εγώ σου έχει αναλάβει
κι όσο την βλέπεις, εμείς θα σε μετράμε.
Σε αυτή την ξεφτίλα οι καθαροί άνθρωποι
δακρύζουν, πονάνε και λυγάνε.
Εχθρός μου είσαι.
Εχθρός μου.
|
||||
Διονύσης Φαρμάκης Pireas, Greece
Ο Διονύσης Φαρμάκης έχει στο ενεργητικό του 4 album και 2 singles.
Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο
Σαράντης Αλιβιζάτος, οι Active Member, ο Μιχάλης Κακέπης, ο Λήτης, η Λάτζα, ο Στέλιος Σαλβαδόρ κ.α.
Διατηρεί ένα προσωπικό studio ηχογραφήσεων στον Πειραιά, την λεγόμενη Καβάτζα, όπου εκεί ηχογραφεί τις δισκογραφικές του δουλειές. Παράλληλα πραγματοποιεί συναυλίες με το Πεδίο Δ.
... more
If you like Διονύσης Φαρμάκης, you may also like:
New Words For Old Wounds
by William Ryan Fritch
William Ryan Fritch's enthralling, doomy new CD comes housed in a gorgeous, panoramic gatefold sleeve with bewitching original artwork.
go to album
Heavy EP
by William Ryan Fritch
Fritch marches his wall of cinematic sound into town with horns blaring, chains clanking and drums beating loud.
go to album
featured on Bandcamp Radio Jul 14, 2020
go to album
A wild post-rock adventure, powered by complex percussion, jagged guitar lines, and bright vibraphone.
go to album
Big blasts of mechanized noise from Falling combine metal madness with industrial grind and chomp.
go to album
Radiate, Satellite
by Makeunder
featured on Bandcamp Radio Jul 14, 2015
go to album
Great Headless Blank
by Makeunder
featured on Bandcamp Radio Jun 9, 2015
go to album
