Get all 5 Διονύσης Φαρμάκης releases available on Bandcamp and save 65%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of ASTRADA, Ahimsa, Recorte, Το Υπερεγώ, and Ήσυχα μέρη με ανήσυχα παιδιά.
1. |
Πουλιά (Πεδίο Δ)
02:47
|
|||
|
Οι μέρες μας φεύγουν στον άνεμο πουλιά.
Άλλοτε μαύρα, άλλοτε λευκά.
Μοιάζουν πολύτιμα σαν ξενιτεύουν μακριά,
δε τα χα δει ποτές μου... μόνο σε κάτι χρυσαφί κλουβιά.
Κάποιος τα ντουφεκίζει,
κάποιος τα φυλακίζει σε κλουβί.
Αυτός γύρω από το τάφο του γυρίζει,
αυτός είναι μια ακόμα φυλακή.
|
||||
2. |
Μικρότητα
05:14
|
|||
|
Πριν από χρόνια, σε ένα μακρινό μου ταξίδι,
σε μια έρημη ακτή κάπου στην Αφρική...
συνάντησα έναν ταξιδιώτη από άλλο πλανήτη
που μέσα στο διάστημα είχε χαθεί.
Πότισαν με φαρμάκι τη γη
τα δικά τους τα πόδια μόλυναν
Ότι φυτρώνει είναι μόνο πληγή
και οι ήρωες πες μου που πήγαν.
Μαύρισαν θάλασσες, ξεπάστρεψαν είδη
στο χρήμα μονό είναι ταγμένοι
αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη
μπέσα δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει.
Άλλοι κοιτάνε την κατηφόρα
κι άλλοι μετρούν μικρό σχοινί.
Δεν υπάρχει μια πέτρα σε αυτό το πλανήτη κύριε
ανθρώπινο αίμα να μην έχει ποτιστεί.
Πολύ αίμα έχει χυθεί εδώ πάνω κύριε,
αλλά η γη ακόμα ζει.
Ποιος κουνάει αυτούς τους τροχούς
άχαρα πλάσματα μικροί ποντικοί
η καρδιά τους είναι άδεια μ ακούς;
Πράξη και σκέψη τοξική.
Τα πόδια καθάρισαν με αίμα
ποτάμια στην οικουμένη
τα μυαλά τους είναι ρημαγμένα
η ματιά τους είναι λερωμένη.
Όποιος διψάει για ελευθερία
πρέπει να βρει καθάρια πηγή
στον ανεπρόκοπων τη συνομοταξία
μη καρτεράς δίκαια αμοιβή.
Τόσο κακό σε μια ανθρωποώρα
όλα αλλάζουν σε μια στιγμή.
Δεν υπάρχει μια πέτρα σε αυτό το πλανήτη κύριε
ανθρώπινο αίμα να μην έχει ποτιστεί.
Πολύ αίμα έχει χυθεί εδώ πάνω κύριε,
αλλά η γη ακόμα ζει.
|
||||
3. |
||||
|
Απ΄του ανέμου τη θηλιά
και του χειμώνα τη σκοτιά
μοιάζουν δυο πέτρινα καρφιά
τα βήματά μου τα αργά.
Από τη ξέχειλη γιορτή
και την βραχνή μου τη φωνή
σαν να μην έχω επιλογή
βάζω στα όνειρα φραγή.
Απ΄τη παλιά μου τη προβιά
και από του χρόνου τη μαγιά
κάτι αχόρταγα χτικιά
φάγανε όλη τη σοδειά.
Μια σύγχρονη υποταγή
από κρυμμένη συνταγή
κι η καλοσύνη μου η τυφλή
ζητά δικιά της αμοιβή.
της βιασύνης την σπορά
κι από τη θέρμη του νοτιά
άφησα πίσω μια φορά
λάθη που θα έκανα ξανά.
Απ΄ των βουνών τη αντοχή
και των εχθρών την ανοχή
έγινα μόνος φυλακή
κι έκανα φίλη τη βροχή.
Σκίζω λόγια κι εικόνες, αφήνω ευχές και κανόνες
κρατώ χώμα απ΄το δρόμο και τη βροχή απ΄ τους χειμώνες
παίρνω έναν όρκο στη πλάτη, στα μπαγκάζια μια αγάπη
ένα κρυφό μονοπάτι μια γλυκιά αυταπάτη
ψυχή-καρδιά ρίζα κακιά, την πετώ στην απ' έξω
μου ζητάς να παλέψω και τη λήθη να αντέξω
γίναν τα όνειρα στάλα κι η βροχή μια ψιχάλα
τσάμπα ανέχεσαι εχθρούς, κάθε προδότη κουφάλα
τη λογική των μετρίων-το κακό μου αστείο
τη λευτεριά που έχω βάλει στο ψυγείο
Όσα ρίζωσαν στη καρδιά θεριεύουν την ψυχή σου
το φως, το δρόμο, τη φωτιά τα κουβαλάς μαζί σου
Ποια λογική και ποια ψευτιά φυτρώνουν στην αυλή σου;
Όσα κρυφά σου είπανε γίνονται φυλακή σου.
|
||||
4. |
||||
|
Πως θα περάσει ετούτη η νυχτιά;
Έξω φυσάει μη μου λυγίζεις.
Κράτα εκείνη την αγέρωχη ματιά.
Στα εύκολα την πλάτη να γυρίζεις.
|
||||
5. |
Αντάμωμα (Πεδίο Δ)
04:14
|
|||
|
Τι σε βαραίνει απόψε αγόρι μου;
Είναι τα μάτια σου υγρά και το ποτήρι άδειο.
Είσαι σκυφτή απόψε κόρη μου.
Ποιος σε πίκρανε να τον ξεκάνω;
Ειν' το φεγγάρι αδερφός, ο ήλιος ειν' πατέρας
και ειν' το αντάμωμα πικρό στο μέρωμα της μέρας.
Το χώμα φίλος καρδιακός για τους ξενιτεμένους
και μάνα ειν'η λευτεριά για τους φυλακισμένους.
Τι σε στοιχειώνει απόψε αγόρι μου;
Είναι το στόμα σου κλειστό, τραγούδα να σε νιώσω.
Γιατί είσαι μαραμένη κόρη μου;
Με τι βοτάνι τις πληγές να επουλώσω;
|
||||
6. |
Αρένα
02:54
|
|||
|
Νιώθω σα ταύρος μέσα στην αρένα
που 'χει δεχθεί πέντε μαχαιριές,
η πρώτη απ' του πατέρα μου το σπέρμα
να με ξερνάει σε αυτές τις εποχές.
Η δεύτερη απ' της μάνας μου τη μήτρα
θέλησε να με φέρει στα στενά,
πρόσφυγας στο κόσμο λέω πως ήρθα
για να ξεφύγω θέλει πείσμα και μαγκιά.
Η τρίτη είναι των φίλων η πιο γλυκιά.
Από μπροστά πως μοιάζουν όλα ανθηρά.
πως μου γελούν και πως με χλευάζουν
πισώπλατη ετούτη η μαχαιριά.
Η τέταρτη μεγάλη πονηριά.
Αθέλητη θαρρώ πως πρέπει να ναι.
Από γυναίκα έρχεται με ζεστασιά,
για να τελειώσει τη παραπάνω μοιρασιά.
Και η τελευταία η πέμπτη και η θανατερή
απ' το κεφάλι μου προκύπτει μια ζάλη
που λογαριάζει πάντα τη φυγή,
να γεννηθώ μες στην αρένα πάλι.
|
||||
7. |
Φυγή (Πεδίο Δ)
04:57
|
|||
|
Μη περιμένεις να σταθώ και να σου τραγουδήσω.
Μη περιμένεις, είμαι δειλός για τούτη δω τη μάχη.
Ότι λουλούδι ακουμπώ κρυμμένο έχει αγκάθι.
Με φύτεψαν στο χώμα, μα δε κατάφερα να ανθίσω.
Τι είν΄ αυτά που λες ;
Ποιος σε γονάτισε ετούτο το ξαστέρωμα;
μέριασ΄ τον πόνο να έρθει το λευτέρωμα.
Θα ΄θελα η θλίψη τέλος να μη λάβει,
θα ΄θελα μια νύχτα ένας να με καταλάβει.
Γιατί αν η θλίψη μου σα πουλί πετάξει..
τι νόημα θα έχουν όσα έχω γράψει;
Όσα αντάμωσα με το καιρό, μου τη ΄καναν από πίσω.
Λες και ήτανε γραφτό να έχω αυτή τη πίκρα.
Ήρθε η ώρα κάπου εδώ να τα παρατήσω.
Θλίψη και μίσος κουβαλώ μονάχα μου για προίκα.
|
||||
8. |
||||
|
Έλα κάτσε πλάι μου , δεν έχει απόψε ξόδεμα
θα βάλω σε μια τάξη του νου μου το κομπόδεμα
σχώρα με, θα στα μπερδέψω λιγάκι
μπορεί να φταίει λίγο, αυτό που λένε μεράκι.
Θα σε ρίξω στα βαθιά, όπως κάναν και σε μένα
αυτός ο τόπος ο μπαμπέσης τα' χει όλα μοιρασμένα
θα σου βάλω μια τσάντα στην πλάτη είναι αστείο,
να χαίρομαι που ξέρω ότι σε στέλνω στο σφαγείο.
Γεωγραφία, για να ξέρεις προς τα που θα χρωστάς
Ιστορία, για να γίνεις πατριώτης και φυγάς
Προς τα που θα τραβάς, μέχρι που να πιαστείς;
κι ας μη χωράει στην ύλη το αίμα της Καισαριανής.
Φοιτητής πολιτικάντης, ούτε αναρχικός ή απών
πατρόνα περιωπής, του πατέρα σου καρμπόν
Στο Κουφόβουνο φαντάρος ή και Σπάρτη για καβάντζα
Με χρεωμένο σάκο κι ένα G3 δευτεράντζα.
Δες να μαθαίνεις, πως ζουν (οι αδιόρθωτοι),
πως ξαπωστούν (στη βραχνάδα τους),
πως δε γελούν (μαζεύοντας του χρόνου τα σημάδια).
Δες να μαθαίνεις, δεν μπορούν (οι ασυγχώρητοι),
να ονειρευτούν (τη λιακάδα τους),
να μας μιλούν (και να κοιτάν μες στα μάτια).
Θα σου χάριζα το κόσμο αλλά μοιάζει τόσο λίγος μπροστά σου,
μη σε σκιάζει η σκιά σου, μη γίνεις δορυφόρος κανενός, κράτα τη ρότα σου για κάθε αόριστο που γαμεί τον 'ενεστώτα' σου
Κλείσε τ' αυτιά σου στις προσταγες κάθε Ηρώδη όχι τα μάτια κι ας βαλαντώνουν οι δρόμοι
ποιητικές δυνάμεις μην χαρίζεις σε ξενέρωτες και μισοτελειωμένους έρωτες.
Μη ρωτάς γιατί τα όνειρα κοστίζουν στιγμές
τα βλέμματα τους θα σου λένε ότι φταις
θες δε θες θα τραβήξεις κουπί στη γαλέρα κι η αλήθεια η έρμη θα μπει σε μονταζιέρα.
Δε θα βρεις από μένα ένα αύριο εγγυημένο σε μια πραγματικότητα το βρήκα φυτεμένο μου' πεσε βαρύ κι εμένα , μου βγήκε απ' τη μύτη γι' αυτό αρνήσου με από τώρα , μην περιμένεις με τη τρίτη.
Δες να μαθαίνεις, δεσ να μαθαίνεις όσα αρνήθηκα, έμεινα μόνος,
δε φοβήθηκα ηττήθηκα απ' του καιρού τα χαμίνια και με βρήκαν στον ύπνο οι καλύτερες μέρες.
Δες να μαθαίνεις, δες να μαθαίνεις πως δε ζω,
χαμογελάω σ' ό,τι μισώ σε πρίμο σεγόντο χρόνια ήπια
δε μ' αρέσει να ξεχνώ σε φτηνές 'καλημέρες'.
Δες παιδί μου...
|
||||
9. |
||||
|
Βαριά τα λόγια μου, οι σκέψεις πικραμένες
Σφίγγω τα δόντια μου, να ονειρευτώ μέρες ξεχασμένες...
Θέλησα κάποτε να χτίσω μιαν αυλή
σε τόπο άχαρο και ρημαγμένο
όμως δε γούσταραν ποτές τους οι καιροί
μήτε στιγμή να με δουν ευτυχισμένο.
Κείνα που λάτρεψα τώρα με φθονούν
και όσα και αν έγραψα τα αφήνω, χάρισμα σου.
Ποτέ δε στέριωσα με κείνους που σιωπούν,
να χεις στο νου...πως θα ρθει κι η σειρά σου.
Βαριά τα λόγια μου, οι σκέψεις πικραμένες.
Σφίγγω τα δόντια μου, να ονειρευτώ μέρες ξεχασμένες.
Απ' το συνάφι μου δεν έχω πια να περιμένω.
Κάνω το δάκρυ μου στιλέτο πυρωμένο.
Κανένας πούστης τώρα δε μπορεί
να μας γλυτώσει από τούτη τη πλημμύρα.
Καμία γέροντα σοφού η διδαχή
δε βρίσκει χώρο στου κόσμου τη σαπίλα.
Μη μου μιλάς άλλο για ειρήνη
για κείνη πάλευα ολάκερη ζωή.
Όχι δε βγάζω από πάνω μου ευθύνη,
μη με χρεώσεις ούτε για μια στιγμή.
Βαριά τα λόγια μου, οι σκέψεις πικραμένες.
Σφίγγω τα δόντια μου, να ονειρευτώ μέρες ξεχασμένες.
Απ' το συνάφι μου δεν έχω πια να περιμένω.
Κάνω το δάκρυ μου στιλέτο πυρωμένο.
|
||||
10. |
Τα τέρατα των σπηλαίων
03:38
|
|||
|
Είμαστε κείνοι που δε γεράσανε ποτές,
κείνοι που με χαμόγελο απαντούν σε μαχαιριές.
Ζούμε το σήμερα δε λογαριάζουμε αύριο,
ανθίζουμε σε ξέρες και τόπο μακάβριο.
Τα παιδιά που οι γονείς δε θέλουνε να έχουν
εκείνοι που απο τη μάζα γουστάρουνε να απέχουν.
Αμόλυντοι, διαφορετικοί και ηττημένοι...
εξασφαλίζοντας στο μέλλον νίκη δοξασμένη.
Που πας μες στη φουρτούνα και την αντάρα;
Πως χορεύεις και γελάς στων φασιστών τη φάρα;
Μικρό παιδί με όπλο την ειρήνη,
τούτοι οι καιροί σε μπόλιασαν στο μίσος με γαλήνη.
Είμαστε όσα οι ανέραστοι περιφρονήσαν.
Είμαστε ατσάλι και αγάπη για όσους μας μισήσαν.
Χρωματιστά πουλιά με σπίτι το φεγγάρι,
μεγάλο απάγκιο η συντροφιά και μεθυσμένη η ζάλη.
Άλλοι μας έχουν για τρελούς, άλλοι για αγρίμια
και όσοι πιστεύουν σε Θεούς κοντά είναι στη βλασφήμια.
Κυνηγημένοι είμαστε από ρουφιάνους καταδότες,
των λουλουδιών παιδιά, της φύσης αιμοδότες.
|
||||
11. |
Κοίταξε το αύριο
04:44
|
|||
|
Κοίταξε κείνους που δεν έχουν γιατρειά
και πες μου πάλι για τη δικιά σου ανημποριά.
Κοίταξε στα μάτια τα μικρά παιδιά
μη μου λες συνέχεια πως ο κόσμος πάει στραβά.
Κοίταξε το αύριο και μη κλαις...
το σήμερα πως γίνεται χθες.
Θα γιάνουν όλες οι πληγές
κοίταξε το αύριο και μη κλαις.
Φταίει που γίνεσαι όσα φοβάσαι,
που αγαπάς ότι μισείς.
Με ψεύτικα όνειρα, πλέον κοιμάσαι
και αλλάζεις τρόπο και στάση ζωής.
|
||||
12. |
Η δίκη των ποιητών
03:30
|
|||
|
Θα ονειρευτούν της νιότης ηλιοστάσι,
του χρόνου το ψυχρό το πάγωμα
και του φερέτρου την άβολη στάση.
Του έρωτα το γλυκό το χάδι
της μάνας τους το πρώτο νανούρισμα
των άδοξων ψυχών το πέρασμα στον Άδη.
Στης ιστορίας το σκουριασμένο γρανάζι
άθλιοι τώρα κάνουνε χάζι
Κι η λησμονιά σε τούτη εδώ τη φύση
σακατεμένους τους ποιητές έχει αφήσει.
Θα θυμηθούν αδερφού χαστούκι
χτύπημα φίλων βαρύ στη πλάτη
της απομόνωσης το λούκι.
Θα αναφέρουν τη κοψιά τους
στο δικαστήριο το τελευταίο,
την άδοξη μικρή λαλιά τους.
Στης ιστορίας το σκουριασμένο γρανάζι
άθλιοι τώρα κάνουνε χάζι
Κι η λησμονιά σε τούτη εδώ τη φύση
σακατεμένους τους ποιητές έχει αφήσει.
Ρημάδια στης ιστορίας τη λήθη
μνήμες θολές, εγκαταλελειμμένες,
πικράδα ξέχειλη, σε μια άδικη δίκη.
|
||||
13. |
Κανούτα (Πεδίο Δ)
05:27
|
|||
|
Είναι γλυκιά απόψε η βραδιά
μας προσμένει μεθυσμένο κεφάλι
είναι που έχουμε αντάμα τη φωτιά
και του ντουνιά μεγάλη πλάνη.
Για όσα πέρασαν βοήθεια μη ζητάς
από σκυφτούς πως θες να ρθει η ελπίδα;
Θέλησαν κόσμο μουσαντό και τη βολή τους
μέσα απ' τ' άγγιγμα του Μήδα.
Που θα μας βγάλει ετούτη η νυχτιά;
Έξω φυσάει μη μου λυγίζεις
Κράτα εκείνη την αγέρωχη ματιά.
Στα εύκολα τη πλάτη να γυρίζεις.
Μεγαλώνω και μωραίνομαι, δύσκολα βαδίζω,
σκοντάφτω πέφτω και σηκώνομαι πάλι.
Μα όσο περνάει ο καιρός και τραγουδάω
τόσο με φτιάχνει αυτή η ζάλη.
Ψάξε μια αλήθεια να βρεις, να ξαποστάσεις
τη ζωή να αγκαλιάσεις
και τους ηλίθιους κοίτα να προσπεράσεις.
Πάρε ανάσα καθάρια από αυτό το βράδυ σήκωσε το ανάστημά σου
και τράβα το δρόμο σου παλικάρι...
Που θα μας βγάλει ετούτη η νυχτιά;
Έξω φυσάει μη μου λυγίζεις
Κράτα εκείνη την αγέρωχη ματιά.
Στα εύκολα τη πλάτη να γυρίζεις.
|
||||
14. |
Αντάμωμα (bonus track)
03:43
|
|||
|
Τι σε βαραίνει απόψε αγόρι μου;
Είναι τα μάτια σου υγρά και το ποτήρι άδειο.
Είσαι σκυφτή απόψε κόρη μου.
Ποιος σε ξέκανε να τον ξεκάνω;
Ειν' το φεγγάρι αδερφός, ο ήλιος ειν' πατέρας
και ειν' το αντάμωμα πικρό στο μέρωμα της μέρας.
Το χώμα φίλος καρδιακός για τους ξενιτεμένους
και μάνα ειν'η λευτεριά για τους φυλακισμένους.
Τι σε στοιχειώνει απόψε αγόρι μου;
Είναι το στόμα σου κλειστό, τραγούδα να σε νιώσω.
Γιατί είσαι μαραμένη κόρη μου;
Με τι βοτάνι τις πληγές να επουλώσω;
|
||||
Διονύσης Φαρμάκης Pireas, Greece
Ο Διονύσης Φαρμάκης έχει στο ενεργητικό του 4 album και 2 singles.
Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο
Σαράντης Αλιβιζάτος, οι Active Member, ο Μιχάλης Κακέπης, ο Λήτης, η Λάτζα, ο Στέλιος Σαλβαδόρ κ.α.
Διατηρεί ένα προσωπικό studio ηχογραφήσεων στον Πειραιά, την λεγόμενη Καβάτζα, όπου εκεί ηχογραφεί τις δισκογραφικές του δουλειές. Παράλληλα πραγματοποιεί συναυλίες με το Πεδίο Δ.
... more
If you like Διονύσης Φαρμάκης, you may also like:
On The Way (To The Laughing Light Of Plenty)
by The Naturals
featured on Bandcamp Radio Dec 22, 2015
go to album
James Wavey Butterflies & Kisses
by James Wavey
featured on Bandcamp Radio Nov 19, 2021
go to album
James Wavey Bryson Wallace Nights
by James Wavey Bryson Wallace
featured on Bandcamp Radio Feb 2, 2021
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 11, 2017
go to album
Pushing Through The Pavement
by The Polish Ambassador
Hip hop, dub and soul collide in a worldly influenced stew from this San Francisco act. RIYL Fat Freddys Drop.
go to album
featured on Bandcamp Radio Aug 24, 2023
go to album
Blue Skies / Misconceived Notions
by William Alexander
featured on Bandcamp Radio Sep 1, 2020
go to album
